So long, Marianne

2015, weet je nog? AA Gent werd kampioen en Bergen was de culturele hoofdstad van Europa. En wereldwijd werd het warmste jaar gemeten. Mijn vurige liefdesverklaring aan jou had hier ongetwijfeld mee te maken. Jij werd Europees Commissaris voor Werk, Sociale Zaken, Vaardigheden en Arbeidsmobiliteit. Als hoofd van de VDAB en actief lid van het European Network of Public Employment Services zag ik je direct helemaal zitten. Ik betuigde mijn liefde aan jou en de Europese arbeidsmarkt. Niet zoals op Tinder maar op de goede, oude manier. Ik schreef je een lange brief, maar speelde tegelijkertijd ‘hard to get’. Zo gaf ik je een pak uitdagingen mee.

Vier, vijf jaar geleden was het immers slecht gesteld met de Europese arbeidsmarkt, voornamelijk door de vergrijzing, de hoge jeugdwerkloosheid en de verspilling van talent en competenties. Het was nu of nooit om de ambitieuze EU 2020 strategie te realiseren met jouw departement in de hoofdrol. Al stond je niet alleen. Wij, de publieke arbeidsbemiddelingsdiensten, waren bereid je een flinke hand toe te steken.

Je hebt ons niet ontgoocheld. De afgelopen vier jaar heb ik verschillende hoopvolle signalen van je opgevangen. Hoe je de rol van de PES (Public Employment Services) beschrijft in de Europese Pijler van Sociale Rechten. Als PES willen we door onze stakeholders (werkzoekenden, werkenden, werkgevers, partners) gezien worden als een essentiële dienst op de arbeidsmarkt. Een dienst die uitblinkt door deskundigheid, betrouwbaarheid, wendbaarheid en verantwoordelijkheid. Die ambitie, die uitdaging van de Europese Pijler van Sociale Rechten ligt nu bij ons.

Tegelijkertijd zagen we de laatste jaren positieve ontwikkelingen op de Europese arbeidsmarkt : een forse toename van de werkgelegenheid, een substantiële daling van de jeugdwerkloosheid, een afname van de genderloonkloof en een sterkere arbeidsmarktpositie van de 55plussers. Mooie cijfers, al zijn we er nog niet! Daarom keek je ook naar de toekomst. In de Skills Agenda legde je, net zoals ik, de focus op de 21e eeuwse vaardigheden die men nodig heeft om te kunnen omgaan met digitalisering, robotisering, klimaatverandering en diversiteit. Dat zijn de nieuwe uitdagingen die de Europese en nationale arbeidsmarkten impacteren.

Het mag gezegd worden. Je hebt sedert 2015 werkelijk een verschil gemaakt op Europees niveau en dan heb ik het nog niet eens gehad over initiatieven zoals de oprichting van een European Labour Authority die moet instaan voor faire en transparante arbeidsmobiliteit, het Solidarity Corps dat jongeren toelaat zich te vormen in andere Lid-Staten en de Future of Work-reflecties die ons beter moeten wapenen voor de toekomst. Bedankt uit naam van het European Network of Public Employment Services en mezelf in het bijzonder!

Ik hoop dat onze liefde mag overslaan op onze opvolgers! So long, Marianne!