... Talents Matter

Black Talents Matter


Was je laatst ook zo geschokt bij het bekijken van die groep Italiaanse voetbalsupporters (nou ja) die Romelu Lukaku bestookten met oerwoudgeluiden toen deze een penalty moest nemen? Was je zoals ik, nog meer geschokt door de scheidsrechter die aan het slachtoffer van racisme een gele kaart wegens provocatie uitdeelde en de Italiaanse voetbalbond die de uitsluiting van Lukaku in eerste instantie terecht vond? Staan mensenrechten niet boven het voetbal? Helaas zie je in deze sport regelmatig racistische en discriminerende uitlatingen ten aanzien van de gekleurde medemens opduiken. Je hoort ook oerwoudgeluiden op de Belgische voetbalvelden. Zo ook kon je op bepaalde sociale media lezen dat de Rode Duivels Belgisch Congo vertegenwoordigden en niet langer België omwille van de vele voetballers van Afrikaanse origine (Lukaku, Onana, Mangala, Lukebakio, Bakayoko, ..). Ik formuleer het iets ‘algemener’ dan de ronduit racistische berichten op de sociale media.


De bondscoach van de Rode Duivels trok zich van deze commentaren niets aan en koos resoluut voor andersgekleurd talent, niet omwille van de kleur maar omwille van het talent! Hij heeft begrepen dat diversiteit een troef is en dat je elk talent moet omarmen ongeacht kleur, afkomst, uiterlijke kenmerken, … Dat begrip zou ook het uitgangspunt moeten zijn van ons arbeidsmarkt- en HR beleid. Alleen moeten we vaststellen dat dit ondanks alle campagnes en de aanhoudende krapte op de arbeidsmarkt bijlange na niet het geval is. Zo ligt de werkzaamheidsgraad van personen met een niet-EU nationaliteit maar op 62,6 %, van 55+ers op 60% en van personen met een beperking onder de 50%, terwijl de algemene werkzaamheidsgraad bijna 77% bereikt.


Het mag duidelijk zijn : wat diversiteit en inclusie betreft spelen België en zijn Gewesten niet in de Champions League. Er zit meer divers talent op de reservebank dan dat er op het speelveld staat. HR moet daarom voluit de kaart van diversiteit en inclusie trekken, wil het zelf niet geconfronteerd worden met een gele of zelfs rode kaart omdat de organisatie onvoldoende medewerkers aantrekt om de productie of dienstverlening te garanderen. Door te zorgen voor een kleurrijk personeelsbestand kan de krapte ingeperkt worden en neemt het innovatievermogen van de organisatie toe. Redenen genoeg voor HR!


Maar net zoals bij de bonzen van het voetbal moeten meer dan ooit ook de CEO’s, de captains of society, publiek hun nek uitsteken voor diversiteit en inclusie en elke vorm van discriminatie en racisme veroordelen. Het volstaat niet om één of ander diversiteitscharter te ondertekenen. Maatschappelijk verantwoord ondernemen houdt het actief opkomen voor mensenrechten in. ‘Say no to racism’ ook op de arbeidsmarkt!



… and Grey Talents Matter


Op de arbeidsmarkt heerst nog al te vaak het idee dat ‘oud’ gelijk is aan ‘out’. Het brugpensioen heeft decennia lang dit idee gevoed maar vandaag lijkt dit idee toch grotendeels achterhaald. Enerzijds moeten ‘ouderen’ niet meer de plaats ruimen voor jongeren op de arbeidsmarkt omdat we iedereen nodig hebben om de vele vacatures ingevuld te krijgen. Anderzijds leven mensen gelukkig langer en willen meer en meer zelf het uitzicht van hun loopbaan bepalen. Dat geldt ook voor het bepalen van de eindeloopbaan. Zo wijst een bevraging van de vacaturesite Indeed uit dat 4 op 10 vijftigplussers nog deeltijds aan de slag willen na de pensioenleeftijd; één of vijf ziet zelfs dan nog een voltijdse baan zitten. Ze zijn ervan overtuigd dat dit goed is voor hun gezondheid en hun geluk of dat dit financieel nog noodzakelijk is. Laat dat nu een opportuniteit zijn voor de arbeidsmarkt die met een hardnekkige personeelskrapte zit in vele sectoren en beroepen! Omarm het grijs goud dat ervaring en expertise kan inbrengen.


Helaas stellen we vast dat de werkzaamheidsgraad te laag ligt bij de leeftijdsgroep van de 55 - 64 jarigen en met 57% ook onder het Europees gemiddelde ligt. De reïntegratie van SWT’ers verloopt om diverse redenen eveneens zeer moeizaam. De statistieken van VDAB tonen aan dat de uitstroom uit de werkloosheid bij 60+ers substantieel lager ligt dan die van de -60 jarigen. De FOD WASO evalueert de hertewerkstellingskansen van 60+ers als uiterst miniem, laat staan die van de 65+ers. Er is dus werk aan de winkel!


En dat niet alleen voor de groep van de 55 tot 65 jarigen maar ook voor de personen die nog verder willen werken na het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd. Waarom stopt het recht op arbeid bij de pensioenleeftijd? Uiteraard hebben personen die die leeftijd bereikt hebben, recht op pensioen. Niet iedereen wil of kan zoals Willy Naessens (84 j) nog elke dag op de werkvloer staan. Dat is heel begrijpelijk maar dat hoeft niet te betekenen dat diegenen die willen en kunnen verder werken, daartoe geremd worden. Allerlei regeltjes verhinderen dat (vervroegd) gepensioneerden zich nog volop kunnen inzetten. Dat merken vandaag bijvoorbeeld heel wat gepensioneerde leerkrachten die opnieuw voor de klas willen staan maar geconfronteerd worden met een beperking inzake bijverdienen. Maar er zijn ook de vastgeroeste gewoontes en opvattingen. Werkgevers moeten ook afstappen van het idee dat het bereiken van de pensioenleeftijd automatisch het einde van de arbeidsrelatie moet impliceren. Een initiatief zoals ‘sixie’, een uitzendkantoor voor actieve 60+ers, is daarom erg belangrijk omdat het de vooroordelen die kleven op deze doelgroep, miv brug- en andere gepensioneerden, kan doorprikken.


Hoe kleurrijker de arbeidsmarkt wordt, hoe minder krapte! En grijs is ook een kleur! Lukaku en Willy Naessens één kleurrijk team!