Zorg voor Arbeidszorg

Afgelopen vrijdag vond op initiatief van de Ronde Tafel Arbeidszorg in het Vlaams Parlement de Staten-Generaal van de Arbeidszorg plaats. Arbeidszorg is gericht op de sociale en waar mogelijk professionele participatie van personen met een verre afstand tot de arbeidsmarkt en combineert onbetaalde arbeidsmatige activiteiten met zorg op maat. Helaas is arbeidszorg na 25 jaar nog steeds een door het beleid miskende werkvorm. Dat heeft te maken met het feit dat arbeidszorg niet in een klassiek beleidshokje past. Het is immers een werkvorm die én onder het Departement Welzijn én onder het Departement Werk valt. De sterke compartimentering van de Vlaamse overheid verhindert een consistent en coherent beleid inzake arbeidszorg. Het is ook een voorziening die onder verschillende beleidsniveaus valt : federaal omwille van de uitkeringsregelingen, Vlaams omwille van de begeleiding, lokaal omwille van de kleinschaligheid van vele initiatieven en provinciaal omwille van de afstemming met sociale economie-bedrijven. De institutionele complexiteit wordt nog vergroot in de Brusselse context. Arbeidszorg vind je ook onder twee vormen terug nl als een autonome werkvorm dan wel als een methodiek die in een andere werkvorm zoals maatwerkbedrijven, terug te vinden is. Tot slot heeft arbeidszorg een dubbele finaliteit : het is een vaste participatieplek voor personen die niet kunnen doorstromen naar de arbeidsmarkt maar een tijdelijke plek voor hen die wel de stap naar werk kunnen zetten.

Om de ambiguïteiten waarmee arbeidszorg geconfronteerd wordt, weg te werken en de eigenheid van arbeidszorg te erkennen, stelde de Ronde Tafel Arbeidszorg een engagementsverklaring op met vier leidende principes :

• • • • er moet een sluitend en passend aanbod zijn en een garantie op kwalitatieve begeleiding

      • de arbeidszorgmedewerker moet groei- en ontwikkelingskansen krijgen waar mogelijk richting werk

      • er moet duidelijkheid en veiligheid zijn wat betreft het statuut, het inkomen en de uitkeringsregeling

      • er dient een ketenregie te worden gevoerd zowel op het niveau van het beleid als tussen de verschillende werkveldactoren

De engagementsverklaring werd ondertekend door de federale ministers Vandenbroucke, Dermagne en Lalieux, de Vlaamse ministers Brouns en Crevits, de strategische adviesraden SERV en Vlaamse Raad WVG, de VVP en de actoren vertegenwoordigd in de Ronde Tafel Arbeidszorg (Groep Maatwerk, Zorgnet-Icuro, Vlaams Welzijnsverbond, Platform Begeleid Werken, HERW!N, Steunpunt Groene Zorg, GTB, SOM, VDAB, Tracé Brussel, VVSG en vertegenwoordigers van de verschillende provincies). Daarmee is er een stevig draagvlak gecreëerd om arbeidszorg in de toekomst als een volwaardige werkvorm te erkennen.

Die erkenning is vooral nodig om iedereen die maatschappelijk wil participeren daartoe de kans te geven in functie van diens competenties en mogelijkheden maar hen ook indien het kan, de opstap te bieden naar werken in de reguliere of sociale economie. Zo kan arbeidszorg bijdragen tot sociale cohesie en de verhoging van de werkzaamheidsgraad. Tijd dus dat de overheden investeren in deze werkvorm!

Afbeelding is van POM West-Vlaanderen .. met dank!