OPUS DEI

Neen, verwacht geen column over het Vaticaan, noch over het etaleren van mijn kennis van het Latijn zoals Bart De Wever! Wel wil ik het even hebben over het feit dat er heel wat werk (‘opus’) aan de winkel is ingevolge de recente, onrustwekkende ontwikkelingen op vlak van DEI, ‘Diversity, Equity and Inclusion’. Het is vrij beangstigend hoe Trump Amerikaanse instituties en bedrijven oplegt om hun diversiteitsbeleid stop te zetten en hoe gewilloos bedrijven zoals Amazon, Nike, Deloitte, Accenture, Mc Donalds e.a. hieraan gevolg geven. Op een kritische stem van Harvard University na lijkt heel het bedrijfs- en organisatieleven in de VS zich te plooien naar Trumps’ grillen. Wat het nog erger maakt, is dat hij deze politiek ook opdringt aan Amerikaanse bedrijven met vestigingen in Europa en Europese bedrijven die zaken willen doen in de VS. Zo fnuikt één persoon de jarenlange inspanningen die overheden en organisaties hebben gedaan om iedereen ongeacht leeftijd, afkomst, gender, .. een plaats te geven op de arbeidsmarkt. Dat kunnen we toch niet accepteren.

De afbouw van DEI is immers kortzichtig, dwaas, laf en onrechtvaardig! Kortzichtig omdat ze geen rekening houdt met de feitelijke evoluties van onze samenleving, economie en arbeidsmarkt die almaar diverser worden. Die diversiteit ontkennen is de realiteit ontkennen. Dwaas omdat bedrijven hun groeimogelijkheden beperken door niet elk talent aan te spreken in blijvende tijden van personeelskrapte. Dwaas ook omdat onderzoek onomstotelijk de relatie tussen diversiteit en innovatie aantoont. Laf omdat men op enkele weken tijd het jarenlang opgebouwd discours inzake duurzaamheidsdoelstellingen waaronder DEI terugschroeft zonder enig weerwerk te bieden. Hoe geloofwaardig is maatschappelijk verantwoord ondernemen dan nog? Onrechtvaardig omdat deze aanpak ongelijkheden op de arbeidsmarkt in stand houdt en zelfs de duale samenleving versterkt.

Werken aan DEI in onze bedrijven en op onze arbeidsmarkt blijft dus noodzakelijk om welvaart en welzijn op termijn voor iedereen te garanderen. Dat is en blijft een opdracht voor HR maar meer dan ooit ook van de Europese instellingen om onze waarden te vrijwaren en verdedigen in een polariserende wereld. Die aanpak is op korte termijn lonend omdat ze zorgt voor een inperking van de arbeidsmarktkrapte, maar ook op lange termijn omdat ze toekomstige groeimogelijkheden faciliteert en bijdraagt tot een inclusieve samenleving.