META(lent)MORFOSE

We waren deze zomer aan het eilandhoppen in de Egeïsche Zee en deden o.m. het eiland Kalymnos aan. Daar namen we enkele keren de bus om de hoofdplaats Pothia en een aantal kustdorpjes te bezoeken. Wat opviel was dat de bus ongeveer de helft kleiner was dan onze bussen van De Lijn. Maar nog opmerkelijker was dat we steeds dezelfde buschauffeur hadden .. op welke lijn of op welk tijdstip van de dag dan ook. Hij was een eerder introvert type, zat wat weggedoken in zijn cabine, was niet erg spraakzaam maar wel punctueel. Op een avond was er Griekse live muziek in ons hotel. Tot onze verbazing - we moesten twee keer kijken - zat onze buschauffeur in het orkest met veel passie de bouzouki te spelen. Een echte metamorfose : excentriek, guitig, zingend, creatief, … Hij ontpopte zich tot een podiumbeest. Daar kon hij zijn ware talenten laten schitteren. Meer dan drie uur tokkelde hij passioneel op zijn kunstzinnige bouzouki.

Eenzelfde metamorfose zie ik wanneer mijn kleindochter Lilly haar schooltas inruilt voor haar danszak. In de dansschool gaat het er even gestructureerd en gedisciplineerd aan toe dan op haar gewone school maar je ziet in dansen haar talent en passie bovendrijven. Zo’n transformatie is natuurlijk niet gebonden aan artistieke beroepen maar vind je ook in STEM-en zorgberoepen of bij jongeren die bewust kiezen voor ondernemerschap. Wanneer je iemand aanspreekt op zijn talent en passie en niet op zijn diploma, werkervaring of functionele competenties, zie je die persoon openbloeien, initiatief nemen, ervoor gaan, buiten de lijntjes kleuren, … Die ‘drive’ lees je ook in de verhalen van mensen die na jaren hetzelfde beroep te hebben uitgeoefend, plots een heel andere wending aan hun loopbaan geven en hun hart en talent aanboren. Ze worden leerkracht of verpleegkundige, openen een B&B in Frankrijk of Spanje, scholen zich om tot coach, gaan reizen begeleiden, …. Jammer dat ze pas laat hun talenten kunnen tonen. Dat komt vooral omdat vele kandidaten niet de kans krijgen om hun passie en talent te tonen aan potentiële werkgevers door de sterk gestructureerde wervings- en selectiemethodes waarbij men hoofdzakelijk vertrekt van de vacature en een resem functionele competentievereisten.

Het kan anders. Ik woonde eens een sollicitatiegesprek bij Google in Silicon Valley bij en daar was de prioritaire vraag aan de kandidaten ‘wat kan jij voor ons betekenen?’. Wanneer de kandidaat een meerwaarde kon leveren in functie van zijn talent, werd hij aangeworven. Diploma en werkervaring waren secundair; passie en talent primeerden. Hier was er geen sprake van een metamorfose van de kandidaat -die kon zichzelf zijn- maar wel van een metamorfose van het wervingsproces. Probeer het ook eens!